Mit o Syzyfie – streszczenie Syzyf był królem Koryntu. Władce bardzo lubili bogowie i często zapraszali go na olimpijskie uczty. Syzyf nie potrafił jednak zachować w tajemnicy tego, co usłyszał na górze bogów i często wyjawiał sekrety. Bogowie pobłażliwie traktowali jego gadulstwo, lecz pewnego razu król zdradził bardzo ważną tajemnicę. Naraził się tym bogom. Zeus zesłał po niego bożka śmierci, lecz podstępny władca uwięził go w Hadesie. Ludzie przestali umierać, po pewnym czasie bożek śmierci został uwolniony. Jego pierwszą ofiarą był Syzyf. Przed śmiercią król nakazał jednak żonie. By nie pogrzebała jego zwłok, tak też się stało.W hadesie Syzyf żalił się na nikczemną małżonkę, która zbezcześciła jego ciało. Wyprosił powrót do królestwa i ukaranie żony. Był to tylko pretekst, aby znów znaleźć się na Ziemi, kiedy tylko przybył do Koryntu postanowił nie wracać do Królestwa umarłych. Żył długo i starał się nie zwracać na siebie uwagi bogów.Po wielu latach w hadesie przypomniano sobie o uciekinierze. Pod ziemia otrzymał kary, musiał powtarzać pod górę olbrzymi głaz, a kiedy docierał do szczytu głaz staczał się w dół. Tej mozolnej i bezsensownej pracy nigdy nie udało mu się skończyć. Bez kategorii