Buszujący w zbożu – streszczenie Siedemnastoletni Holden Caulfield przebywający w sanatorium wspomina „szaloną historię, która wydarzyła się w ostatnie święta Bożego Narodzenia”, po której „prawie się poddał”, był chory przez długi czas, a teraz przechodzi leczenie i ma nadzieję, że wkrótce wróci do domu.Jego wspomnienia zaczynają się od dnia, w którym opuścił Pencey, zamknięte liceum w Egerstown w Pensylwanii. Właściwie nie odszedł z własnej woli, ale z powodu niepowodzeń akademickich. Sytuację komplikuje fakt, że Pansy nie jest pierwszą szkołą, którą opuszcza młody bohater. Wcześniej opuścił już Elkton Hill, ponieważ w jego przekonaniu „była to jedna wielka lipa”.Jednak poczucie, że otaczają go ludzie i rzeczy fałszywe, udawane i wystawne – nie opuszcza Holdena przez całą powieść. Irytują go zarówno dorośli, jak i rówieśnicy z którymi się spotyka, ale nie może zostać sam.Ostatni dzień w szkole obfituje w konflikty. Wraca do Pencey z Nowego Jorku, gdzie jako kapitan szermierki udał się na spotkanie z reprezentacją szkoły Burneya, które nie odbyło się z jego winy – sprzęt sportowy zostawił w wagonie metra.Nie masz czasu na czytanie? Oglądaj na YouTube. Buszujący w zbożu – streszczenieWspółlokator Stradlater prosi go o napisanie eseju – opisanie domu lub pokoju, ale Caulfield, który uwielbia robić rzeczy po swojemu, opowiada historię o rękawicy bejsbollowej swojego zmarłego brata Alika, który napisał na nie poezji i czytał podczas meczów. Stradlater po przeczytaniu tekstu obraża się na zboczonego autora, twierdząc, że podłożył mu świnię. Caulfield też jest oburzony, Stradlater udał się na randkę z dziewczyną, która podobała się Holdenu. Ten konflikt kończy się bójką i strzaskanym nosem Caulfielda.Po przybyciu do Nowego Jorku zdaje sobie sprawę, że nie może wrócić do domu i poinformować rodziców, że już nie pójdzie do szkoły. Wsiada do taksówki i jedzie do hotelu. Po drodze zadaje taksówkarzu swoje ulubione pytanie, które go prześladuje: „Co się dzieje z kaczkami w Central Parku, gdy staw zamarza”. Taksówkarz oczywiście jest zaskoczony pytaniem i zastanawia się, czy pasażer się z niego nie śmieje. Ale nawet nie myśli o tym żeby szydzić z pytania o kaczki, traktuje to raczej jako przejaw zamieszania Holdena Caulfielda, a nie zainteresowanie zoologią.Ten świat go gnębi i przyciąga. Z ludźmi jest mu ciężko, bez nich – nie do zniesienia. Próbuje bawić się w nocnym klubie w hotelu, ale niczym dobrym to się nie kończy, a kelner odmawia podania mu alkoholu jako nieletniemu. Idzie do nocnego klubu w Greenwich Village, który uwielbiał odwiedzać jego starszy brat, utalentowany pisarz uwiedziony dużymi honorariami scenarzystów w Hollywood. Po drodze pyta innego taksówkarza o kaczki, ponownie nie uzyskując zrozumiałej odpowiedzi. W barze spotyka dawną dziewczynę brata i jej przyjaciela który był marynarzem. Ta dziewczyna wywołuje w nim taką wrogość, że szybko wychodzi z baru i idzie pieszo do hotelu.Windziarz hotelowy pyta, czy chce dziewczynę – pięć dolarów za godzinę, piętnaście za noc. Holden zgadza się „na godziny”, ale kiedy dziewczyna pojawia się w jego pokoju, nie znajduje siły, by rozstać się ze swoją niewinnością. Chce z nią porozmawiać, ale ona przyszła do pracy, a jeśli klient nie jest gotowy, żąda od niego dziesięciu dolarów. Przypomina jej, że umowa dotyczyła pięciu. Dziewczyna wychodzi i wkrótce wraca z windziarzem. Kolejna potyczka kończy się kolejną porażką bohatera.Następnego ranka umawia się na spotkanie z Sally Hayes, opuszcza niegościnny hotel. Chodzenie do teatru z Sally nie uszczęśliwia go. Spektakl wydaje się głupi, publiczność podziwiająca słynnych aktorów jest okropna. Dziewczyna też coraz bardziej go irytuje. Wkrótce, jak można się spodziewać, dochodzi do kłótni. Wyjaśniając swoją niechęć do wszystkiego, co go otacza opowiada jej o rzeczach które nienawidzi. Jest zirytowany z tego, że Sally nie podziela jego negatywnego nastawienia do tego, z czego jest tak niezadowolony, a co najważniejsze, ze szkoły. Kiedy zaprasza ją wyjechać na dwa tygodnie do nowych miejsc, a ona odmawia, rozsądnie przypominając, że „w gruncie rzeczy nadal jesteśmy dziećmi”, dzieje się coś niesamowitego: Holden wypowiada obraźliwe słowa, a Sally wychodzi we łzach.Nowe spotkanie – nowe rozczarowania. Carl Luce, student Princeton, jest zbyt skupiony na sobie, by okazywać współczucie Holdenowi, a on, zostawiony sam, upija się, dzwoni do Sally, błaga o jej wybaczenie, a potem spaceruje przez zimny Nowy Jork i Central Park, niedaleko stawu z kaczkami, upuszcza i rozbija płytę winylową, którą kupił dla swojej młodszej siostry Phoebe.Po powrocie do domu – ku jego uldze, okazuję się, że rodziców niema w domu – wręcza Phoebe tylko fragmenty jej prezentu. Ale ona, pomimo swoich małych lat, doskonale rozumie stan swojego brata i domyśla się, dlaczego wrócił do domu przed terminem. To właśnie w rozmowie z Phoebe Holden mówi o swoich marzeniach: „Wyobrażam sobie, jak małe dzieci bawią się wieczorem na ogromnym polu zboża. Tysiące dzieciaków, a wokół nie ma ani jednego dorosłego oprócz mnie… A moim zadaniem jest łapać ich, żeby nie wpadły w otchłań ”.Holden nie jest jednak gotowy na spotkanie z rodzicami i po pożyczeniu od siostry pieniędzy, które odłożyła na prezenty świąteczne, udaje się do swojego byłego nauczyciela, pana Antoliniego. Mimo późnej pory przyjmuje go i zostawia u siebie na noc. Jako prawdziwy mentor stara się udzielić mu wielu pomocnych wskazówek, jak budować relacje z otaczającym go światem, ale Holden jest zbyt zmęczony, aby akceptować rozsądne wypowiedzi. Potem nagle budzi się w środku nocy i znajduje przy łóżku nauczyciela głaszczącego go po głowie. Podejrzewając, że Antolini ma złe pomysły, Holden opuszcza jego dom i śpi na Grand Central Station.Szybko jednak zdaje sobie sprawę, że źle zinterpretował zachowanie nauczyciela, wygląda na głupca, co dodatkowo wzmacnia jego melancholię.Zastanawiając się, jak dalej żyć, Holden postanawia udać się gdzieś na Zachód i tam, zgodnie z wieloletnią amerykańską tradycją, spróbować zacząć wszystko od nowa. Pisze Phoebe list, w którym informuje o swoim zamiarze wyjazdu i prosi ją o przybycie w umówione miejsce, ponieważ chce zwrócić pożyczone od niej pieniądze. Ale młodsza siostra pojawia się z walizką i oświadcza, że wybiera się z bratem na Zachód. Phoebe deklaruje, że już więcej nie pójdzie do szkoły i jest zmęczona tym życiem. Holden wręcz przeciwnie, musi niechętnie przyjąć zdrowy rozsądek, zapominając na chwilę o swoim całkowitym zaprzeczeniu. Wykazuje rozwagę i odpowiedzialność i przekonuje siostrę do porzucenia swojego zamiaru, zapewniając ją, że nigdzie nie odejdzie. Zabiera Phoebe do zoo, później na karuzeli. Rozpoczęła się ulewa. Caulfield zmókł, ale był bardzo szczęśliwy widząc Phoebe kręcącą się na karuzeli.Holden zachorował i jest teraz w sanatorium. Jesienią pójdzie do nowej szkoły. Zaczął pisać swoją opowieść i rozumie, że tęskni za wszystkimi, o których w niej opowiedział. Szkoła, edukacja, lektury J.D. Salinger