Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią – streszczenie Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią to dialog, średniowieczny zaczątek dramatu liczący 498 wierszy. W rozmowie bierze udział, Mistrz Polikarp i śmierć. Śmierć przedstawiona alegorycznie. Polikarp najpierw modli się do Boga, prosząc go o to, by pokazał mu śmierć. Zatem Bóg przysyła do niego tę śmierć i wygląda ona przerażającą. Jest to rozkładający się trup kobiety, chuda, blada, żółta twarz świecąca się jak miednica, czyli miska miedziana, jest łysa.Naga przykryta łoktuszą, czyli chustą, w ręku trzyma kosę, przewraca oczami, szczerzy zęby.Z oczu, a właściwie z oczodołów, płynie jej krew, nie ma kawałka nosa i jest krzywousta, a nie ma warg, to taki paradoks.Na jej widok Mistrz bardzo się przestraszył, upadł i zaczął jęczeć, a ona powiedziała, nie bój się, tym razem nie przyszłam do ciebie, przyszłam ci się tylko pokazać. Prosi, żeby tak nie wywijała kosą, a potem zadaje szereg pytań. Są różne wersję tego utworu, ale mniej więcej pyta, skąd się wzięła, a ona na to, że narodziła się w momencie grzechu Ewy w raju, czyli opowiedziała tę historię Adama i Ewy i w momencie, kiedy Ewa zrywa owoc zakazany, to wtedy ona się pojawia. Polikarp pyta, dlaczego zabiera ludziom życie, a ona mówi, że Bóg jej dał taką władzę i tuż zaczyna się popisywać, mówiąc, że niezależnie od stanu społecznego każdemu ona zabierze życie.Potem też krytykuje to średniowieczne społeczeństwo za różne wady, za obłudę, za oszustwa, za niewierność, za obżarstwo, skąpstwo, lenistwo i różne inne przypadłości. Mistrz Polikarp, pyta, czy można przed niej uciec, a ona twierdzi, że nie, że nawet lekarz nie pomoże ani żaden aptekarz w momencie, kiedy ona się zdecyduje kogoś zabrać. W końcu mówi o tym, że jak ktoś był w porządku, był pobożny, to trafi do nieba, nie ma się czego bać.W niektórych wersjach Polikarp pyta też o Kobiety czyste, w sensie duchowym i etycznym. O takie Kobiety, które umierały śmiercią męczeńską. Ale Rozmowa w wersji polskiej jest urwana. Koniec dialogu jest nam znany z ruskiego przetłumaczenia. Mistrz pytał o Sąd Ostateczny, a Śmierć mówi mu, aby służył Bogu, bo gdy przyjdzie jeszcze raz, to zabierze mu życie.Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią jest groteską, połączenie komizmu z tragizmem, karykatura, brzydota i paradoksem. Ma wszystkie cechy groteski. Szkoła, edukacja, lektury