Bogurodzica – streszczenie (interpretacja) Bogurodzica jest najstarszą polską pieśnią religijną. Składa się z 2 zwrotek nieznanego autora, do których dopiero później dopisano kolejne. Pierwsza strofa jest modlitwą skierowaną do Maryi. Stanowi ona prośbę o wstawiennictwo u Chrystusa i wyjednanie jego Łask. W dalszej części pojawia się prośba do Chrystusa, by wysłuchał modlitw i sprawił, że proszący o łaskę zaznają pobożnego dostatniego i szczęśliwego życia, a po śmierci otrzymają życie wieczne.Utwór jest zabytkiem języka polskiego. Jego najstarszy zapis pochodzi z początku 15 wieku, lecz powstał znacznie wcześniej. Pieśń śpiewano podczas koronacji Władysława Jagiełły oraz w drodze na bitwę pod Grunwaldem w 1410 roku i pod Warną w 1444 roku.Bogurodzica – cały tekstBogurodzica dziewica,Bogiem sławiena Maryja.U twego syna, Gospodzina,matko zwolena, Maryja!Zyszczy nam, spuści nam.Kyrie eleison.Twego dziela Krzciciela, Bożycze,Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.Słysz modlitwę, jąż nosimy,A dać raczy, jenoż prosimy:A na świecie zbożny pobyt,Po żywocie rajski przebyt.Kyrie eleison. Recenzje, opracowania, interpretacje