Tajemnicza wyspa. Juliusz Verne – streszczenie W marcu 1865 r., podczas wojny secesyjnej w Stanach Zjednoczonych, pięciu odważnych mieszkańców północy uciekają balonem z Richmond, okupowanego przez południowców. Straszliwa burza zrzuca czterech z nich na wybrzeże bezludnej wyspy na półkuli południowej. Piąty mężczyzna i jego pies znikają w morzu w pobliżu brzegu. Ten piąty – niejaki Cyrus Smith, utalentowany inżynier i naukowiec, dusza i przywódca grupy podróżników – przez kilka dni nieświadomie trzyma w napięciu swoich towarzyszy, którzy nigdzie nie mogą znaleźć ani jego samego ani jego psa Topa. Najbardziej cierpi były niewolnik, a teraz sługa Smitha, murzyn Nab. W balonie znajdował się także dziennikarz wojskowy i przyjaciel Smitha, Gideon Spilett, bardzo energiczny i zdecydowany człowiek o kipiącym umyśle; żeglarz Pencroff, dobroduszny i chętny do przygód śmiałek; piętnastoletni Harbert Brown, syn kapitana statku, na którym pływał Pencroff, który zostaw sierotą, żeglarz jego traktuje jak własnego syna. Po długotrwałych poszukiwaniach Neb w końcu odnajduje swojego pana o milę od brzegu. Każdy z nowych osadników na wyspie ma niezastąpione talenty, a pod przywództwem Cyresa i Spiletta ci odważni ludzie jednoczą się i tworzą jeden zespół. Najpierw za pomocą najprostszych improwizowanych środków, a następnie wytwarzając coraz bardziej skomplikowane narzędzia pracy i użytku codziennego we własnych małych fabrykach, osadnicy powoli organizują swoje życie. Polują, zbierają jadalne rośliny, ostrygi, a nawet hodują zwierzęta domowe i zajmują się rolnictwem. Mieszkają wysoko w skale, w jaskini uwolnionej od wody. Wkrótce dzięki ich ciężkiej pracy i inteligencji koloniści nie mają już potrzeby w jedzeniu, odzieży, i komforcie. Mają wszystko oprócz wiadomości o swojej ojczyźnie, o losy której bardzo się martwią.Nie masz czasu na czytanie? Oglądaj na YouTube. Tajemnicza wyspa. Juliusz Verne – streszczenieKiedyś, wracając do swojego mieszkania, które nazwali Granitowym Pałacem, widzą, że w środku rządzą małpy. Po chwili, jakby pod wpływem szaleńczego strachu, małpy zaczynają wyskakiwać z okien, a czyjaś ręka rzuca podróżnikom drabinkę sznurową, którą małpy podniosły do góry. Wewnątrz ludzie znajdują kolejną małpę – orangutana, którego złapali. Nazywają go wujem Jupe. Później Jupe staje się przyjacielem ludzi, sługą i niezastąpionym pomocnikiem.Innego dnia osadnicy znajdują w piasku skrzynię z narzędziami, bronią palną, różnymi urządzeniami, ubraniami, przyborami kuchennymi i książkami w języku angielskim. Osadnicy zastanawiają się, skąd mogła pochodzić ta skrzynia. Na mapie, która również była w pudełku, oni widzą, że obok ich wyspy, która nie jest zaznaczona na mapie, znajduje się wyspa Tabor. Pencroff chce płynąć do tej wyspy. Z pomocą swoich przyjaciół buduje łódź. Gdy ona jest gotowa, wszyscy razem wyruszają w podróż testową wokół własnej wyspy. Podczas tej wyprawy znajdują butelkę z notatką, która mówi, że człowiek który wysław to powiadomienie czeka na poratunek na Taborzę. To wydarzenie wzmacnia przekonanie Pencroffa o konieczności odwiedzenia sąsiedniej wyspy. Pencroff, dziennikarz Gedeon Spilett i Harbert odpłynęli. Przybywając do Tabora, znajdują małą chatkę, w której według wszelkich wskazań od dawna nikt nie mieszkał. Rozrzucają się po wyspie, nie mając nadziei na zobaczenie żywej osoby i próbują znaleźć przynajmniej jego szczątki. Nagle słyszą krzyk Harberta i pędzą mu z pomocą. Widzą, jak Harbert walczy z włochatym, podobnym do małpy stworzeniem. Jednak małpa okazuje się dzikim człowiekiem. Podróżni wiążą go i transportują na swoją wyspę. Dają mu oddzielne pomieszczenie w Granitowym Pałacu. Dzięki ich uwadze i trosce dziki szybko zmienia się w cywilizowanego człowieka i opowiada im swoją historię. Okazuje się, że nazywa się Ayrton, jest byłym przestępcą, chciał przejąć żaglowiec „Duncan” i przy pomocy swoich kolegów zamienić go w statek piracki. Jednak jego plany nie spełniły się i dwanaście lat temu za karę pozostawiono go na niezamieszkanej wyspie Tabor, aby zrealizować swój czyn i odpokutować za swój grzech. Jednak właściciel „Duncana” Edward Glenarvan powiedział, że pewnego dnia wróci po Ayrtona. Osadnicy widzą, że Ayrton szczerze żałuje swoich przeszłych grzechów i stara się być dla nich przydatny w każdy możliwy sposób. Dlatego nie są skłonni osądzać go za przeszłe przestępstwa i chętnie przyjmują go do swojego społeczeństwa. Jednak Ayrton potrzebuje czasu, dlatego prosi o możliwość zamieszkania w zagrodzie, którą osadnicy zbudowali dla swoich udomowionych zwierząt w pewnej odległości od Granitowego Pałacu.Kiedy oni wracali nocą z wyspy Tabor, podczas burzy, to nie wiedzieli w którą stronę płynąć. Uratował ich pożar, który, jak sądzili, został rozpalony przez przyjaciół. Okazuje się jednak, że nie robili tego. Jak później się okazało Ayrton też nie wrzucał do morza butelki z notatką. Osadnicy nie potrafią wyjaśnić tych tajemniczych wydarzeń. Coraz częściej myślą, że oprócz nich na Wyspie Linkolna, jak ją nazywano, mieszka jeszcze ktoś, ich tajemniczy dobroczyńca, który często przychodzi im z pomocą w najtrudniejszych sytuacjach. Podejmują nawet wyprawę poszukiwawczą w nadziei znalezienia jego lokalizacji. Poszukiwania kończą się jednak na próżno.Pages: 1 2 Pages ( 1 of 2 ): 1 2Następna » Fantastyka Juliusz Verne