Lalka – streszczenie szczegółowe 3. Pamiętnik starego subiektaRzecki – bonapartysta, wspomina dom rodzinny, ojca (dawnego żołnierza) kochającego Napoleona. Po śmierci papy, Rzecki decyduje się zostać subiektem, trafia do Minclów, gdzie współpracuje z Francem i Janem, bratankami właściciela i Augustem Katzem. Stary subiekt jest bardzo wymagający, oszczędny i dba o pracowników. Wadą Mincla, w oczach Rzeckiego. jest niechęć do Napoleona. Reszta pracowników to sympatycy Bonapartego. Kiedy stary subiekt umiera, sklep zostaje podzielony (Franc na Podwalu – towary kolonialne, Jan na Krakowskim Przedmieściu – galanteria). Jan żeni się z Małgorzatą Pfejfer, późniejszą żoną Wokulskiego, który dziedziczy sklep i majątek dwóch pokoleń Minclów.4. PowrótWokulski wrócił z zagranicy, gdzie dziesięciokrotnie pomnożył majątek. Rzecki sądzi, że jego współtowarzysz pracował nad jednym z planów niepodległościowych, które wkrótce wcieli w życie. To jednak nie jest prawda. Wokulski zwierza się staremu przyjacielowi z tęsknoty za krajem i samotności. Wypytuje Rzeckiego o starych znajomych, a konkretnie o hrabię Łęckiego i jego córkę Izabelę. Rzecki uświadamia przyjaciela o nieciekawej sytuacji materialnej Łęckich, których majątek ma być na dniach zlicytowany. Wokulskiego bardziej interesuje Izabela i jej stan cywilny niż sprawy sklepu. Postanawia zrobić jej prezent, wybierając jedną z portmonetek, nad którymi się zastanawiała.5. Demokratyzacja pana i marzenia panny z towarzystwaTomasz Łęcki, hrabia, roztrwonił majątek podczas zagranicznych podróży. Mieszka z córką, Izabelą i Florentyną, damą do towarzystwa Izabeli, w ośmiopokojowym mieszkaniu w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Sytuacja finansowa hrabiego mogłaby się zmienić, gdyby nie to, że Tomasz skrupulatnie dotąd odrzucał wszystkie oferty matrymonialne. Jego zdaniem, córka zasługuje na kogoś z arystokracji, bowiem sam włoski król Wiktor Emanuel zwracał na nią uwagę. Kiedy wiadomość o finansowych tarapatach Łęckiego roznosi się w kręgach arystokracji, kandydaci wycofują się, na placu boju pozostają jedynie najstarsi: marszałek i baron. Izabela, młoda hrabianka, pusta i próżna, o wąskich horyzontach myślowych (inaczej głupia), jest przerażona sytuacją (nie w głowie jej wychodzić za mąż za starców co radzi jej ciotka, hrabina Karolowa) w jakiej się znalazła. Wychowana w bogactwie i pogardzie dla innych, zwłaszcza dla ludzi z niższych kręgów społecznych (krawców, służby, kupców). Jej ideałem urody jest Apollo. Cały czas spędza na wydawaniu rozkazów służbie i zakupach, jest świadoma swojej urody i wykorzystuje to jak tylko może. Żeby zdobyć pieniądze postanawia sprzedać serwis srebra. Izabela dowiaduje się od ciotki, że ktoś wykupuje weksle ojca. (Weksle – pisemne zobowiązanie dłużnika do oddania pożyczonych pieniędzy).6. W jaki sposób nowi ludzie ukazują się nad starymi horyzontami?Izabela czeka na zaproszenie na wielkanocną kwestę, bardzo chce na niej wystąpić jak najpiękniej wystrojona, w najokazalszym kościele. Obmyślania nad strojem i dodatkami przerywa jej nadejście poczty. Florentyna przynosi jej list od ciotki, która chce wziąć w zastaw serwis i srebra, oferując za nie 3 tys. rubli. Wywołuje to wybuch wściekłości u Izabeli, której jubiler obiecał 5 tys. Łęcki opowiada córce o planowanej spółce z Wokulskim, ma wielkie plany, chce odzyskać majątek i straconą pozycję. Hrabina Karolowa wkrótce wycofuje się z wcześniejszej propozycji zastawu, nadchodzi zaproszenie na kwestę. Spokój Izabeli burzy informacja o tym, że ojciec pieniądze na domowe wydatki wygrywa w karty, a ogrywanym jest Wokulski, właściciel weksli Łęckiego. Kolejnym ciosem jest informacja, że Wokulski jest również posiadaczem rodzinnych pamiątek. Kobieta wybucha gniewem, czuje się osaczona, usidlona i prześladowana przez Wokulskiego. Podejrzewa, że Wokulski się w niej podkochuje i obmyśla sposób, jak mu dać nauczkę.7. Gołąb wychodzi na spotkanie wężaWielka Środa, sklep Wokulskiego. Izabela z Florentyną kupują perfumy, doradza im Mraczewski – bawidamek. Hrabianka celowo kokietuje Mraczewskiego ignorując Wokulskiego, stara się go obrazić i bardzo otwarcie pyta, czy kupił jej srebra rodowe. Wokulski przyznaje się do poczynionych zakupów, jest zimny i obojętny. Nie daje po sobie poznać, jak bardzo obraziła go kobieta, którą skrycie kochał przez ostatnie lata. Mraczewski chełpi się zainteresowaniem hrabianki, sądzi, że dostanie zaproszenie na schadzkę. Przechwałki notorycznego kobieciarza drażnią Wokulskiego, który choć chwilowo sądził, że jest wyleczony z miłości do Izabeli, budzą w nim gniew i pogardę. Stanisław postanawia iść na spacer.8. MedytacjeRetrospekcja Wokulskiego, wspomina swoje dzieciństwo i młodość krążąc ulicami Warszawy (Powiśle), dzielnica biedoty. Dzieciństwo w winiarni u Hopfera, studia, Syberię, małżeństwo, powrót do nauki, pierwszy raz, kiedy w teatrze ujrzał Izabelę. Kobietę, dla której postanowił się wzbogacić na tyle, by stać się jej godnym. Wokulski wstępuje do dawnego przyjaciela Szumana, lekarza żydowskiego pochodzenia (interesuje się ludzkimi włosami). Przyjaciel bez trudu zauważa, że Wokulski nieszczęśliwie się zakochał. Przestrzega go przed negatywnymi skutkami zauroczenia. Wokulski nie chce wierzyć. Po wyjściu od przyjaciela, spotyka woźnicę Węgiełka, któremu padł koń i został bez pracy. Stanisław daje Węgiełkowi trochę grosza i obiecuje wsparcie jego bratu, kolejarzowi. Po spacerze Wokulski wraca do sklepu, gdzie po zajściu z baronostwem Krzeszowskimi, zwalnia Mraczewskiego.9. Kładki, na których spotykają się ludzie różnych światówWielka sobota, kwesta w Kościele. Wokulski wrzuca do koszyka Izabeli 25 złotych półimperiałów (ok. 200 rubli). Łęcka obgaduje go po angielsku z ciotką, sądząc, że Wokulski nic nie rozumie. Wokulski chowa się do konfesjonału i stamtąd obserwuje Łęcką, do której podchodzi młody mężczyzna (Ochocki młody wynalazca). Uwagę kupca zwraca gorliwie modląca się uboga prostytutka i młoda wdowa z małą, śliczną córeczką (Stawska). Obraz Łęckiej, pięknie, bogato wystrojonej i nudzącej się w kościele oraz szczera i prawdziwa pobożność kobiet z niższych sfer dość nieprzyjemnie uderza Wokulskiego. Kupiec po wyjściu z kościoła zwraca się do prostytutki, której obiecuje umieszczenie u sióstr magdalenek, gdzie mogłaby nauczyć się krawiectwa, i pomoc finansową. Dziewczyna zgadza się. Wielka Niedziela, bal u hrabiny Karolowej. Wokulski poznaje ciotkę Łęckiej, jest popularny w towarzystwie, każdy chce go poznać i porozmawiać. Kupiec poznaje również prezesową Zasławską, która przed wielu laty kochała się w jego stryju. Miłość prawdziwa i odwzajemniona, nie była możliwa do zalegalizowania ze wzgl. na różnice klasowe. Prezesowa zaprasza Wokulskiego do siebie. Na balu jest i Izabela, która rozmawia z Ochockim, co bardzo irytuje kupca. Wokulski wychodzi.10. Pamiętnik starego subiektaWspomnienia Rzeckiego nt. Wiosny Ludów na Węgrzech w 1848 r. Po klęsce kampanii, przyjaciel Rzeckiego, August Katz popełnił samobójstwo, a Rzecki trafił do Polski, a dokładniej do carskiego więzienia w Zamościu. Wyszedł dzięki Minclowi, u którego później pracował jako subiekt. Rzecki opisuje nowy sklep Wokulskiego – magazyn, nowych pracowników: m. in. Henryka Szlangbauma, Żyda, z którym Wokulski poznał się na Syberii. Szlangbaum jest pracowity i uczciwy, pozostali pracownicy go jednak nie lubią, ze wzgl. na narodowość. Rzecki zastanawia się nad narastającym antysemityzmem. Wokulski na prośbę Izabeli zatrudnił Mraczewskiego na stanowisku przedstawiciela handlowego w Rosji. Kiedy Dawny subiekt wraca z Moskwy. Rzecki stwierdza, że młodzieniec stał się socjalistą. Rzecki spotyka się z doktorem Szumanem, rozmawiają o Wokulskim i jego zachowaniu. Lekarz uważa, że wszystkiemu winne jest fatalne zauroczenie. Rzecki sądzi, że wszystko ma podłoże polityczne.11. Stare marzenia i nowe znajomościObrady nowej spółki do handlu z Cesarstwem. Wśród arystokracji, tylko Wokulski ma pojęcie na temat handlu i interesów. Arystokraci są zachwyceni nim, chcieliby „coś zrobić” dla kraju, ale przede wszystkim wzbogacić się jak najszybciej. Maruszewicz prosi Wokulskiego o posadę, nie ma wykształcenia, żąda jednak wysokiej pensji. Kupiec rozmawia również z Ochockim, w którym rozpoznaje rywala do ręki Izabeli, jednak zamiast wrogości, odczuwa sympatię do młodzieńca. Ochocki to wynalazca i naukowiec, jest uosobieniem dawnych idealistycznych zapędów Wokulskiego.Pages: 1 2 3 4 5 Pages ( 2 of 5 ): « Poprzednia1 2 345Następna » Powieść, opowiadanie Szkoła, edukacja, lektury Bolesław Prus